Łączność w ZHP
Potrzeba nawiązywania łączności na duże odległości jest stara jak świat. Sposobów jest wiele, ale najtańszym jest własne radio nadawczo-odbiorcze.
Podczas wielu dużych imprez w ZHP, osoby obsługujące „radyjka” (jak popularnie są nazywane) stają się nieocenione. Są nimi najczęściej harcerki i harcerze z drużyn łączności. Specjalność ta jest bardzo szeroka, ponieważ są nimi drużyny zajmujące się łącznością przewodową, znaną z centralek i telefonów z korbką, ale też posługujących się radiami CB (na paśmie obywatelskim) i radiami na fale krótkie i UKF.
O ile na dwie pierwsze nie są wymagane żadne uprawnienia, to na użytkowanie fal krótkich i UKF, należy zdać egzamin państwowy. Choć kosztuje on parę złotych, nie jest trudny i daje uprawnienia rozmawiania z wieloma osobami na duże odległości bez ponoszenia dodatkowych kosztów i bez stresu, że ktoś będzie przeszkadzał w rozmowie. Możliwa jest na tych falach także łączność z krajami Europy, Afryki i Azji.
Wszystkich zajmujących się łącznością i nawiązywaniem w ten sposób kontaktów wspiera Inspektorat Łączności Głównej Kwatery ZHP. W Głównej Kwaterze działa także Centralny Harcerski Klub Łączności SP5ZHP, który organizuje dla krótkofalowców w Polsce zawody o dyplomy krótkofalarskie i nawiązuję kontakty poprzez fale eteru. Elementem scalającym całość działalności łącznościowej polskich harcerzy i skautów z całego świata są odbywające się dorocznie w każdy trzeci weekend października Światowe Spotkanie Skautów w Eterze (JOTA).
Za stroną https://specjalnosci.zhp.pl/